Op de orthopedie afdeling & het weekend Cape Coast

24-09-12: Trring, Trring...aah nu al tijd, zachtjes mijn sportkleren aan en wat ochtendgymnastiek. Ellis gaat today naar de dokter. Na het hardlopen iets te lang gedoucht, want er is zelfs een wachtrij ontstaan. Na een ontbijtje: Lkka broodje pindakaas, en dan op naar de Orthopaedics. Ellis zal samen met cynthia naar de doktor gaan.
Beatrice & Gifty zijn de PTs (fysiotherapeuten) van de Orthopaedics. Ze ogen geinteresseerd en vertellen duidelijk de casussen. Ik heb vandaag veel gebroken benen gezien (gecompliceerde tibia-fibula fractuur met platen en schroeven). Ook de X-rays worden geshowd en Twi wordt voor mij in het Engels vertaald. Morgen mag ik assisteren... I am looking forward. Ik baal dan ook echt enorm al sik om 11.00 weer naar huis ga, omdat ik mij zo beroerd voel. Net alsof ik opvliegers heb en ik ben ineens ook super moe. Beatrice is heel vriendelijk en zegt dat zij dat ook zou hebben als ze naar de NL environment gaat.
Thuis ben ik van plan meteen mijn bedje in te duiken. Ellis is echter spoorloos, dus in paniek bel ik haar op. Ben wel rustig aan de telefoon maar ze moet een dagje in het ziekenhuis blijven. Ze heeft namelijk een bacterie. Ik lig net als els, mijn stagedocent belt, fijn om even wat advies te krijgen! We denken erover na wat eerder naar Sunyani te gaan, omdat de stage hier vooral de eerste 2 weken (we hebben er ook pas 2 gehad) moeizaam verliepen. Eerst ga ik slapen.
Ik schrik wakker van een smsje van Ellis en wandel naar het ziekenhuis met water, bananen & crackers. Als ik kom staat ellis op het punt discharged te worden. Ook dit gaat op Ghanese snelheid. gelukkig staat ze er niet alleen voor en wordt ze bijgestaan door de chief die ons ook persoonlijk thuisbrengt. Zo Ellis voelt zich beroerd, maar vindt het echt thuiskomen in het hostel. Alleen de medicatie is niet uitgelegd, gelukkig zijn er moeders en een amerikaanse medicin student. Ik voel me niet zo fit maar ga boodschappen doen en ben trots op het eindresultaat. Rijst, sperziebonen, tomaten, ui, bouillonblokje, tomatenpuree en tuna. Zelfs Ellis eet twee bakjes. Dan krijg ik een belletje van thuis, heerlijk wat liefde uit Holland:D. Bimbo & Lora komen op bezoek en na schrijftime is het bedtime.

Dinsdag 25-09-12: Zachtjes sluip ik om kwart voor 8 de kamer uit, als Ellis nog lekker ligt te slapen. Vandaag wandel ik eens een andere weg dan anders, meteen naar physio 2. Half tien startte we pas maar ook fysio-assistente (mama) Esther wacht rustig af, dus ik neem het maar voor lief. Dit keer is de samenstelling van het orthopedie team nog groter: 2 fysio-assistenten, 3 fysios en me. We beginnen vandaag op de amenity ward (de luxe afdeling) hier liggen mensen met geld. De opa van 87 jaar met een kophalsprothese, van de heup mag op dag 2 al weer een stukje verder lopen. Tussendoor worden er al veel grapjes gemaakt en fysio Beatrice wil alles van me weten, zelfs het Nl alfabet en deze gaat ze ook zelf leren. Klinkt erg leuk, de Afrikaanse pronunciation of the Dutch language. Op de mannen afdeling val ik als obruni wel erg op. En daar mag ik dan een jongeman oefeningen geven na een femurschacht fractuur. Eind goed al goed. 12.30 uur ben ik al vrij.
Clemensts heb ik niet kunnen vinden in de Biology department en daarom ga ik naar de normale libary. het is meer mailen dan studeren, ook belangrijk:p. Onderweg naar huis eet ik lekkere rijst van gisteren en ik krijg van een voorbijganger een cadeautje: Het nieuwe testament. Dus voorlopig verveel ik me niet. thuis is Ellis druk aan het wassen. We gaan ieder onze eigen gang. Ruth komt nog even buurten en vervolgens gaan we uiteten bij de med-diner. Op de terugweg lopen we langs ex-change student Wouter die in het andere hostel woont en halen we ons potje groene pesto op die hij voor ons in Osu heeft gekocht....8 cedies maar dan heb je wel pesto.

Woensdag 26-09-12: Kon ik nog maar even blijven liggen. Gelukkig een koude douche, dus dat zal wel helpen denk ik, sta ik eronder komt er geen water uit. Dan maar in de middag, en na breakfast loop ik richting physio 2. Er is een meeting dus om half 10 worden we pas opgehaald. gelukkig ben ik voorbereid en heb ik dat informatie over de heup meegenomen. De ochtend duurt lang, omdat er vandaag veel Afrikaans wordt gesproken en weinig praktische vaardigheden worden uitgevoerd. Maar dan op de medical ward mag ik dezelfde jongeman behandelen als gisteren. We doen dezelfde oefeningen als gisteren. Vervolgens met het looprek lopen en tot slot met krukken, omdat hij discharged wordt.
Op de afdeling orthopedie verbaas ik mijzelf telkens weer over de extreme schroeven die in benen of armen zijn geboord om de breuk vanaf buitenaf te fixeren. Hopelijk geen fracturen voor Ellis & mij in Ghana. Halverwege de dag kom ik ook Wouter tegen, een exchange student die met de dokters en studenten een wardronde doet.
Half 2 zit de stage erop. Lekker de korte broek aan en wat inkopen doen voor de guacamole als lunch. Voor vanavond zijn we uitgenodigd voor de Reggae night. Voor het zover is ga ik wassen, hardlopen, optutten (zoveel clothes heb ik niet bij me) en dan om 8 am met de exchange students bij med-diner eten.
....Ik heb zon onwijs leuke avond gehad! Bij de med-diner met de exchange student (8 persons) gekletst en gegeten. Daarna met Martin & Wouter met de taxi naar de containers in Osu. Dit is een bar/club en bestaat ui 2 containers:D. Toen met de taxi naar Labadhi beach voor de reggae party. Ongelooflijk je staat gewoon in de zee de hle nacht te dansen en dan een podium met live muziek, kampvuurtjes, een bar, loungestoelen en dan de Reggae moves. Tussendoor nog salsales gekregen, kortom mijn avond was top. En ik kon mooi met de taxi en een paar hostelgenootjes terugmeerijden.

Donderdag 27-09-12: Merkte wel dat ik er net pas inlag, maar ik ben nog in een goede reggae moed...dus kom er wel overheen. Nog geen 3 uurtjes geslapen stap ik om half 7 onder de koude douche...He is working today! Ik neem de tijd, omdat ik weet dat ze op stage mij nooit om 8 uur ophalen. En dat is ook zo, want half 10 beginnen we op de amenity wards dan naar de accidental ward en tenslotte de female & male ward. Ik mag dit keer de behandeling doen bij een vrouw en na wat oefeningen op bed (spierversterkende oefeningen na een gebroken been) lopen we een stukje met het looprek. Ik heet vandaag niet Maria maar Yaya...ben namelijk op donderdag geboren. Ik wordt weer enthoussiast uitgezwaaid waarna ik richting de liberary ga. Tussendoor eet ik wat rijst in de kantine en ik ben ik nog even in de libary. Na wat verwoede internetpogingen laat ik Ellis achter en ga ik op huis aan. Daar staat mij een verassing te wachten. We moeten met ingang van morgen verhuizen naar een nog duurdere kamer, omdat de vaste roommate mogelijk dit weekend terugkomt. Echter is dat veel te duur, ik leg dit uit en moet de wardin bellen. Op mijn beste engels vraag ik of het mogelijk is nog 2 weken op deze kamer te blijven. Maandag zal ze hier zijn en dan horen we of we hier nog 2 weken kunnen blijven.
Inmidels is mijn energie op en ben ik blij met mijn bord spaghetti met tomato & avocado. Ellis haar kookkunsten en zijn goedgekeurd. Voor het eten nog een lekker modder masker opgedaan. Daarna nog wat aangemodderd en Jenny gevraagd naar haar marktplannen. Probably gaat ze morgen naar het art center, I like to join her!

Vrijdag 28-09-12: Vrijdagochtend toch eigenwijs gaan hardlopen. Nu echter wel rustig ontbeten en daarmee kom ik de dag goed door.
Laatste dag op de orthopedie, ik moet echt zeggen de leukste afdeling tot nu toe. De fysios en assistentes ontvingen mij als een echte Yaya in de groep. Ik hb veel heftige dingen gezien de afgelopen week. Gisteren nog een man met een hersenbeschadiging en spasme. Zelfs met 4 vrouwen sterk konden we hem niet in bedwang houden, waarna hij met lakens aan het bed werd vastgebonden. En dan nog de houding van de fysio t.o.v. de patient. Ik sta op 1 lijn met de patienten, maar hier geven de fysios al snel een tik tegen de arm of het been van de patient als deze bijvoorbeeld verkeerd gebruikt maakt van zijn krukken. Die manier ga ik niet overnemen :D (ik probeer het dan wel met woorden & uitleg op te lossen). Om 12 uur waren we al klaar en toen heb ik uitgebreid afscheid genomen van de orthopedie.
Het pinnen gaat dit x wel goed, ik kom zelfs Wouter de exchange student tegen. Ik loop met hem op, waarna we met een groep bij med-diner gaan eten. Vandaag ga ik voor Waakye (rijst met bonen). Jenny haar clinical les loopt een beetje uit. Ze eet wat en dan gaan we samen met Jenny en Wouter op naar het Art center. We spreken een meeting point af en dat is een goed idee. Al snel been ik met Wouter en na een goede onderhandeling heb ik een armbandje en hij een ketting. Het Art center is een grote markt 20 min. vanaf het hospital met de troto. Ook heb ik hier een korte introductie djembeles. Charles de teacher mag ik altijd bellen voor een les (yoehoe net wat ik zocht). Met de traffic valt het mee en rond 6 uur ben ik weer op de campus. Ellis gaat haar camera ophalen bij de Accra Mall. Ik doe wat boodschappen en krijg van een aardige man een kokosnoot. Leuk om af en toe zon spontane Ghanees te ontmoeten. Thuis kook ik rijst met bonen in tomatensaus, paprika, bosui en nootjes. Nog een wasje doen en dan finally skypen met Maya in de libary. Fijn om die vertrouwde stem na 6mnd weer te horen en lekker bij te kletsen:D. Na een uur en drie onderbrekingen, wat internetproblems, is het tijd om mijn bedje op te zoeken. Niet dat ik meteen ga slapen, want Ellis is ook net thuis en we kletsen nog even bij.

Zaterdagochtend 05.30 showertime. Rond 7 uur hopen we weg te gaan richting Cape coast. En we komen aardig in de buurt, want rond 8 uur zitten we bepakt en bezakt in de trotro. We konden het niet laten om eerst nog wat yoghurt te eten die Ellis gister bij de Accra Mall heeft gekocht. We nemen de trotro naar Kaneshi station en moeten daar overstappen op de trotro to Cape Coast. Dit verloopt goed maar dan moeten we lang wachten in de trotro tot deze vol is. Ondertussen krijgen we een religieuze preek en worden we overvallen met straatverkopers. Toettoet....daar gaan we dan op naar Cape Coast. Het is een lange rit en rond 12.45 komen we aan bij Oasis beach resort. Dit wel nadat we een taxi hebben genomen vanaf het trotro-eindstation. Het is een mooi resort met gezellige hutjes en er is plaats in de dormit, ook wel fijn. Milco is de Duitse mede-eigenaar en erg gastvrij. Tijdens de stortbui schuilen we onder de lemelenrestauranthut en krijgen we watermeloen. Rond 3 uur is het droog en onze kamer ready voor entrance. We droppen de spullen en het miezerd nog een beetje als we naar Cape Coast Castle lopen. Ofcourse is mijn batterij leeg. De gids is wel super leuk en het is echt boeiend hoe hij verteld over de historie van de slavernij.
Nadat Ellis postkaarten heeft gekocht wandelen we terug en ontmoeten we de Zweedse Emilie en Virigina, die inmiddels ook een plekje hebben in de dormit. S avonds eten we gezellig bij het beachresort: pasta met kaas:p. Er is ook een onwijs leuke dansshow. Echte Ghanese muziek, theater en dans doorelkaar. Wow ongelooflijk hoe goed ze kunnen dansen. De mannen en vrouwen zijn super gespierd, lenig en leuk geschminkt en in Afrikaanse kleding. De laastste act mag iedereen meedoen, dus daar gingen de 2 zweedse en 2 nederlandse meiden. Uit hun dak op de beat van de Ghanese muziek.

Zondagochtend 8 uur, heerlijk geslapen in mijn stapelbed in de dormit. Vandaag gaan Ellis & ik naar Kakum National Park. Dat is een uur met de trotro. Kakum is een rainforest met mooie touwbruggen (de Canopy walk). Eerst ontbijten we gezellig met onze zweedse vriendinnen bij Baopap. Vruchtensap, met advocado sandwich en bananencake toe. Dan moeten we toch echt afscheid nemen, gelukkig hebben we facebook.
Met een uur zijn we met de trotro in Kakum N. P. Na een goede smoes mag ik op studentenentree het park in. Had express al mijn pasjes thuis laten liggen :S. Met 10 touristen (vooral Ghanese) & de gids klauwteren we in rustig tempo de natuur in. Het is een warme tocht met grote traptreden en na een half uur komen we aan bij de canopies. 7 Touwbruggen over mooie hoge bomen. Van die wiebelgevallen, maar ik genoot zo van het uitzicht dat ik niet eens door had dat je echt heel hoog liep. Veel te snel kwam er een eind aan de canopy. De natuurwandeling konden we helaas niet meer doen, want met de laatste cedies wilden we graag terug naar Korlebu. De terugreis begon wat minder goed. De trotros waren allemaal vol. Toen kwam de goede en bij pedu-junction stapten we over. Eerst geen trotro te bekennen tot we naar het benzine-station liepen. De obrunis mochten achter in zitten en dat zijn goed plaatsen dus nu problemo. Echter nog steeds geen water. Gelukkig verkopen ze alles langs de weg en als snel had ik water en een super lekker broodje. Mijn wisselgeld kwam alleen net te laat, want toen reed de trotro al weg. De vrouw met baby sprintte nog wel, maar de trotro was sneller. Nou van die 50 pesos wordt ook niet minder.
Via Kaneshi komen we 4 uur later aan op de campus. Nog wat fruitinkoopjes en dineren bij med-diner. Het ligt valt uit en daarom kopen we kaarsen. Goed idee van Ellis er is bij ons in het hostel namelijk ook geen elektriciteit. Ik loop net heel charmant met mijn hoofdlampje in de douche als het ligt aan schiet. Lachend zeg ik een Nigeriaanse hostelgenoot gedag en geniet ik van mijn zondagavond met licht.