Back in mijn ghanese hometown - Reisverslag uit Sunyani, Ghana van Roanne Bruin - WaarBenJij.nu Back in mijn ghanese hometown - Reisverslag uit Sunyani, Ghana van Roanne Bruin - WaarBenJij.nu

Back in mijn ghanese hometown

Door: Roanne Bruin

Blijf op de hoogte en volg Roanne

18 November 2012 | Ghana, Sunyani

9-11-12: Eerder dan verwacht zit ik gedoucht en wel met mijn egg-sandwich in de trotro op weg naar Kumasi. Halverwege worden we samengevoegd met een andere trotro. Maar veilig en wel arriveren we om half 1 in Kumasi. Inmiddels na 5 uur rijden, heb ik behoefte aan een wc en een broodje. Ik sjouw met mijn iets te volle tas over de drukke markt en eindig bij de trotro naar Sunyani. Het is super druk onderweg en rond 3-en arriveren we in mijn hometown. Ik zoek een wc en haal wat fruit, groente en kookbenodigheden. Met super veel spullen loop ik met mijn chocofanmilk (ijsje) in een half uur naar het guesthouse. Na het settelen blijkt er nog geen gas te vinden te zijn. Daarom neemt Kingsley (de manager van 27-jaar) mij mee naar swift en trakteert hij mij op fried rice, die we in het guesthouse opeten.
Ik voel mij meteen thuis en doe de afwas en zet milo voor Kingsley & Baba (de security-man) voor tijdens het nieuws.

10-11-12: Na een super fijne nacht, wordt ik rond half 7 wakker. Ik besluit eerst een rondje te gaan hardlopen. Na 35 minuten mag ik gaan lopen, want mijn benen zijn verzuurd na de laatste hill. Terug maak ik een broodje met een gekookt eitje uit de waterkoker. Je moet creatief zijn als je gaan gas hebt. Even douchen....goedgekeurd(A). Vervolgens op naar town. Mijn dress & petticoat zijn nog niet klaar, wel wil de kleermaker mijn rokje en broek proberen te veranderen. Dan loop ik weer terug in de snikhete zon. Tijd voor de was en dan een lekkere ananas-bananen smoothie maken, voordat ik naar het Eusbett ga om te internetten. Na een uur internetten houdt de verbinding ermee op. Echter ontmoet ik Ama, een vriendin van de bruid, die foto s maken bij het Eusbett. Zo kletsen we bij, terwijl voor onze neus de bruidsplaatjes worden geschoten.
Terug is er geen gas, wel kool...dus ik ga op zijn Ghanees buiten koken. Ik heb genoeg, en invite Kingsley die het (dat zegt hij) erg lekker vindt.
Today was even een dipdagje door de nieuwe locatie, maar dan is het extra fijn als je een telefoontje van thuis krijgt.

Sintmaarten: Zondag ben ik thuis bij het weeshuis Hannukah. Al vroeg ben ik hier om de kermis bij te wonen. Het is een speelse mis met veel dans, zang en getrommel. Na de mis show ik Eileen het guesthouse en lunchen we wat voordat we teruggaan naar Hannukah. Omdat het sint-maarten is gaan we met de kindjes langs de deuren van de vrijwilligers. We zingen in het NL 11 november is de dag dahat mijn lichtje...en traditioneel is er bij elke deur wat lekkers te halen.
Voor het sint-maarten feest wordt er afscheid genomen van Charlotte, de voor 2 weken als vrijwilliger in Hannukah heeft gezeten. We dansen en de kindjes doen solo of groepssongs toe Charlotte. Ook zijn er theekopjes bewerkt met verf als afscheidscadeau. Nadat ik spaghetti gezamelijk met de vrijwilligers heb gegeten, smikkelen we van de cake die Eileen als afscheidscadeautje voor Charlotte heeft gekocht.
Half tien neem ik een taxi terug naar huis en douche ik nog even mijn bruine voeten wit.
12-11-12: Een nieuwe stageweek begint om kwart over zes. Een lekker ontbijtje en dan te voet naar het ziekenhuis. De leuke dag van gsiter heeft mij aardig wat energie gekost en met moeite bereik ik het hospital. Samuel begroet mij uitgebreid en hij heeft meteen een leuke opdracht. Een fysiotherapeutische presentatie over lage rugklachen & bekkenproblemen. Dat komt goed uit, want ik moest nog een referaat geven. Ook deze week ben ik bij de oefentherapie. Het is meteen vertrouwd, omdat ik veel bekende patienten zie, waaronder mijn CVA patient.
Samuel is erg hulpvaardig en samen doen we een paar patienten. Het is meer collegeaal, want mijn stagebegeleider wil graag nieuwe dingen van mij leren.
Na stage ga ik naar town om groente te kopen en mijn kleren te passen. Morgen kan ik ze echt ophalen. Ik ben net bezig met mijn presentatie als Ellis binnenkomt. Echt fijn om weer gezellig met mijn travelmate te zijn. Ellis settelt zich in de room naast mij. Aangezien de kamer vrij is tot eind december hebben we dit besloten. Kunnen we ons allebei even terugtrekken in ons eigen stulpje. Dat is beter voor de sfeer.
Dan ga ik op naar de aerobics. Heerlijk een uurtje zweten en dan Shariphine even gedag zeggen. Ik neem een taxi naar huis, want we eten aardappels met groente gebakken op de Ghanese kolenpot (en daar gaat tijd in zitten). Kingsley is weer blij met onze kookkunsten.

Dinsdag ga ik na mijn ontbijtje te voet naar stage. Ellis voelt zich half/half en blijft een dagje thuis. Op stage is het erg rustig, net als de voorgaande dinsdagen. Al vroeg waag ik mij aan een malariatest, omdat ik ook zo mijn ups & downs heb. Na de lunch kan ik mijn resultaat ophalen. Deze is gelukkig negatief, dus het zal wel opvliegers zijn door het klimaat.
Om half 3 ben ik bij de taylor, waar ik Ellis meet. Heerlijk kleren passen. Mijn broek & rokje zijn aangepast en de dress & bolerootje zijn af. Wel even wennen maar als ik thuiskom van het internetcafe met een portie rijst en ook nog eens de kleren aan Ellis show ben ik toch tevreden.
s Avonds ontmoet ik nog een guesthouse genoot die in de entertainment zit. Hij zegt ons vrijdagavond mee te nemen naar een fashionshow...ben benieuwd. Oh en sta ik met mijn bezwete knaloranje shirt en paarse hangbroek in de keuken, zegt hij dat ik een modellenfiguur heb (A). Loop nu naast mijn schoenen.

Woensdag: Als ik s Ochtends gedoucht heb, ben ik na mijn ontbijtje (oats met fruit) weer net zo zweterig. Je kan echt merken dat het warmer wordt. De weg naar stage is niet al te warm door een lekker briesje.
Woensdag, marktdag, dus alle patienten komen vroeg. Ellis is ook around, maar gaat eerst bloedprikken. De uitslag duurt even, zo zijn we samen in the gym. Een uurtje later gaat Ellis haar resultaten halen. Het duurt mij te lang dus ik neem polshoogte. Geen malaria, wel verhoogde witte bloedcellen. Na een aantal bezoeken, blijkt het een soort buikbacterie te zijn en wordt ze weggestuurd met medicijnen. Ze neemt de taxi terug en ik ga terug naar de gym.
Aah wat leuk, ik krijg een jumpsuit van een patient, als bedankje voor de afgelopen behandelingen. Met een goed gevoel sluit ik de laatste patiententreatment af.
Shariphine en Frank (de radiologie stagiair) eten Kenkey buiten het hospital. Ik koop roasted plantains en ga gezellig met ze mee.
Daarna doe ik nog wat aan mijn stageverslag, maar tegen 2-en loop ik naar huis. Ik was nog wat en doe nog wat research voor mijn presentaie, voordat ik samen met Eileen ga aerobicsen.
De twee obruni s worden weer spontaan ontvangen en na veel gezweet, halen we Shariphine op. Eileen en ik koken potatoes met sperziebonen en na de filmoverdracht wagen Shariphine en Ellis zich ook aan het NL maal.
Na de afwas zet ik de gasten op de taxi en loop met een voldaan gevoel naar mijn huisje.

Het wordt al een beetje ritueel douchen, oats maken en te voet naar stage. Echter is het super rustig en kan ik mooi even bijkletsen met mijn collegaᷰs. Dan stroomt het vol, maar tegen 12-en is iedereen al weer weg. Ik lunch gezellig met Shariphine en daarna ga ik aan mijn referaat. Oh ik zie er echt zo tegenop, maar ik ga ervoor!
Na 2-en wandel ik via een andere weg naar het Eusbett en internet weer fijn op de snelle verbinding.
Je kan echt merken dat het droge seizoen eraan komt, want het is echt warm om half 5 p.m.
Thuis kletsen Ellis en ik gezellig bij, waarschijnlijk gaat ze het morgen weer proberen.
Dan ga ik opnieuw aan mijn referaat en om 7 uur vind ik het etenstijd. Ik haal bananen voor Ellis en rijst voor mij. Room 5 is ook net aan het diner, dus ik eet gezellig mee. Nog even schrijven en studeren en dan is het genoeg voor vandaag.

Vrijdag 16-11-12: De laatste dag voor het weekend. Op naar stage en dan aan de slag. Gelukkig het is more buzzy dan yesterday. Het is super druk, alle patienten komen vroeg en ik heb helaas geen tijd om iedereen te helpen. The jumpsuit patient is er ook en trots show ik haar haar eigen cadeau (mijn knalblauwe jumpsuit).
12 uur halen we lunch, rijst met spaghetti, en daarna ga ik opnieuw aan de presentatie.
Na stage gaan Ellis & ik naar town om de kleren van Ellis op te halen. De broek en rok zijn leuk, alleen de galajurk is nog niet perfect. Ook halen we chocola voor de filmavond.
Thuis stort ik mij op de presentatie, voordat ik naar de aerobics ga. Dit x is er een andere teacher en zijn we veel in tweetallen bezig.
Terug douche ik en dan gaan Ellis & ik uiteten bij Swift. Standaard rijst, want alle andere dishes zijn finished.
Dan de filmavond, Magic Mike, met chocola...:D!!!

  • 18 November 2012 - 20:12

    Lia Smit:

    Hoi Roanne
    Wat een verhaal heb je weer geschreven ik heb net je moeder gebeld en heb ze een hele fijne vacantie toe gewenst, geniet a.s dinsdag als je ze weer ziet, het zou wel een ontmoeting met een lach en een traan zijn maar dat geeft helemaal niet.
    Vandaag is sinterklaas in Limmen gearriveerd er gingen twee zwarte pieten trouwen erg leuk allemaal, Roanne misschien kan je in Ghana ook je schoen zetten je weet maar nooit.
    Verder gaat bij ons alles goed geniet aankomende week met je ouders.

    Heel veel plezier en tot de volgende schrijven liefs buurvrouw Lia

  • 20 November 2012 - 13:47

    Dorien Van Den Berg:

    Hallo Roanne, Gezellig... je ouders in de buurt! Geniet ervan. En wat betreft je presentatie... ik weet dat je het kunt!!!! Groetjes, Dorien

  • 21 November 2012 - 13:27

    Lia Smt:

    hallo Roanne, Ruud,Annemiek

    Alles goed in het in het verre Afrika o wat zullen jullie blij zijn om elkaar weer te zien, geniet van jullie vacantie.

    Rob,Lia,Ellen,Wendy

  • 21 November 2012 - 14:31

    Oma En Opa Koelman:

    Heemskerk woensdag 21 november 2012

    Hoi Roanne, Ruud en Annemieke,

    Wat een reis hebben je vader en moeder gehad! Wij hopen datzij er nu zijn, want anders is het fout.
    Wat een weerzien na zoveel maanden. Zij zijn niet veranderd, maar misschien zijn zij van jou geschrokken, vet was je niet, maar misschien heb je nu een rijstbuikje en gespierde armen en benen
    en bolle waangen. Maar dat horen wij 1 december a.s. van je pa en ma, want dan is er een gezellig avondje bij de familie Fatels.Wij hoeven geen extra stoel erbij te zetten, want jij kom toch nietover.

    Nou Roanne gezellige dagen met pa en ma, geniet ervan en tot schrijfs.

    Oma en Opa Koelman uit Heemskerk

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Roanne

Stagelopen in Accra en Sunyani en daarna travelling through Ghana with my sister Rachel

Actief sinds 08 Sept. 2012
Verslag gelezen: 285
Totaal aantal bezoekers 17705

Voorgaande reizen:

04 Januari 2016 - 10 Juni 2016

Home of Hope, Sri Lanka

07 September 2012 - 19 Januari 2013

Fysiotherapie in Ghana

Landen bezocht: