NL Bezoek (A)

Zaterdag 17-11-12: Half 7 loop ik Eileen tegemoet, zoals afgesproken om een rondje te gaan hardlopen. Na twee heuvels zijn mijn benen zo verzuurd, dat ik als een slak ga en Eileen een stipje is aan de horizon. Toch houd ik het een half uur vol tot Hannukah. Vervolgens loop ik in mijn eentje naar het Guesthouse om fijn te gaan douchen en wassen. Rond half tien krijgen we een gebakken eitje van Asife, hij doet dit elke dag voor alle gasten. Normaal zijn we dan al op stage, dus in het weekend worden we verwend(A).
Na mijn presentatie loop ik alvast richting town en bij de cake-market meet ik Ellis en dan wachten we op Eileen. Waarna we er een gezellige meiden shop/watch middag van maken. Ook gaan we even naar de Melcom, neeh deze gaat niet instorten, maar leuk is anders. Het is veel fijner om je boodschappen bij de kleine marktjes te kopen, voor een goede tandenborstel is de Melcom wel beter.
Na een fanmilk nemen we de taxi terug. Ik stort mij op mijn presentatie om in plaats van een powerpoint een mooie teken/aanteken affiche te maken. Kan ik mooi als ezelsbruggetje gebruiken. Dan komt Eileen al helemaal mooi aangekleed, klaar om uit eten te gaan.
Ik doe mijn nieuwe rokje aan en Ellis gaat voor de nieuwe broek. We lopen met zijn drieen naar het gold house voor de fufu evening. Echter is de fufu al finished. Dus het wordt rijst en banku. Gelukkig de sfeer is gezellig en niet veel later komen ook de andere vrijwilligers (sophie, Anne en Lindsay) nog een drankje doen.
Met zijn zessen nemen we de taxi terug en kijken we in de kamer van Ellis The vow met chocolate en chips.
Als de meiden weg zijn, puzzel ik nog heel lang en dan vallen me ogen dicht. Helaas kan ik slecht slapen doordat die hondenbeet ontstoken is, net of het bijt:P.

Wow zondagochtend half tien dat is de eerste keer in 10 weken en als ik wakker wordt ben ik moeier dan gewoonlijk. Ik duik onder de douche en start de dag met een gebakken eitje en een bruin broodje in het bij zijn van Ellis en twee ghanesen. We kletsen gezellig en dan gaan we ieder onze eigen gang.
Het wordt een echte zondag. Ik ben bezig met de voorbereidingen voor de presentatie van morgen. Wat zal ik blij zijn als die achter de rug is en daarna doe ik een wandeling naar het Jubilee Park. Hier zou een grote typische Ghanese markt zijn. Ik zie echter niets dan een park (wel mooi hoor) en wat...tjah het lijkt wel of ze kraampjes aan het opbouwen zijn. Ik vraag een ghanese tuinman en die denkt dat de markt morgen begint.
Rustig loop ik weer terug...best warm op het heetst van de dag, dus ik koop maar een zakje water om veilig thuis te komen.
Daar maak ik een lekker smoothie en doe ik nog een keer de presentatie voor mijzelf. Vanochtend heeft Ellis hem al even gecheckt en mij wat moed ingepraat, dus ik zie het al wat rooskleuriger tegemoet.
Rond 5-en wandelen we samen naar het Eusbett. Ik doe eerst wat printjes en schrik een beetje van het bedrag wat ik moet betalen. Daar eet je normaal gesproken twee dagen van. Okay het is voor het goede doel en omgerekend niet zo duur.
Dan internet ik een uurtje met Ellis en gaan we dineren in het Eusbett. Het is al 19.10 uur als wij ons eten bestellen. Dan gaan we gezellig bij de vrijwilligers zitten en komen mijn sandwiches al snel. Helaas mag Ellis pas eten als wij bijna klaar zijn (wel geniet ze er extra van).
Eileen & ik halen nog een chocolade ijsje. Geen cornettoᷰs dit x. Die heb ik vast uit het assortiment gegeten. En met een taxi bereiken we veilig het guesthouse.

Maandag, the day...mijn ouders vliegen vandaag en ik heb de presentatie. met mijn blauwe jumpsuit ga ik op weg naar stage.
Samuel komt met het idee dat ik mijn presentatie morgen mag doen. Gelukkig kan ik hem uiteindelijk om 1 uur doen. Ervoor ben ik bezig met oefentherapie en na de lunch doe ik dan mijn presentatie over lage rugpijn met mijn zelfgemaakte affiches.
Na een half uur zweten, krijg ik een leuke feedback. Met een positief gevoel sluit ik mijn stagedag af. Ik ga nog even naar de dress room om mijn wond te behandelen, want de infectie wordt erger. Daarna gaan Ellis & ik naar de fair trade in het Jubilee park en daar zijn typische ghanese souvenirs.
Dan krijg ik een telefoontje van mijn ouders. Aaah dat is niet possible, want ze horen in het vliegtuig te zitten. Helaas door de mist hebben ze de overstap in Londen gemist, gelukkig is de vlucht omgeboekt en vliegen ze vanaaf naar Accra. Ik bel Toontje en i.p.v. een overnachting mogen ze bij haar ontbijten en dan gaan ze door naar de bus to Sunyani.
Oeh das even baleh, gelukkig komen ze morgenavond.
Op naar de aerobics, het is vandaag steps :D. Thuis nog even noodles eten met de Ghanese guesthouse mates en dan lekker slapen.

Dinsdag 20 november 2012: Spannende dag, the day. Ik loop naar stage en wordt gebeld door Toontje en darna heb ik mijn ouders aan de lijn. Ze zijn veilig geland. Na het ontbijtje nemen ze de bus naar sunyani.
Tijdens stage ben ik met mijn gedachte ergens anders. Voordat ik het weet is het tijd, en gaan Ellis en ik nog even naar Town: postkantoor, mtn-office, groente kopen en dan wandel ik terug naar huis. Ik maak een groente-maaltijdsoep en trek mijn nieuwe rokje aan. Op naar het O.A. station waar mijn ouders rond 6 uur/ half 7 zullen arriveren.
Tenminste dat is de bedoeling echter blijkt de bus ergens anders te stoppen vandaag. Maar 2 straten verder sluit ik dan eindelijk na 10,5 weken mijn ouders weer in de armen.
Met de dropping taxi komen we aan bij het guesthouse en nadat mijn ouders een beetje gesetteld zijn schuiven we aan tafel. Maaltijdsoep met brood en NL appeltaart & Ghanese cake toe. Erg gezellig met zijn vieren!
We kletsen bij en dan duik ik toch echt mijn eigen bedje in.

Gelukkig kunnen we woensdag fijn uitslapen. Na ons ontbijt lopen we naar het Regional hospital. Onderweg kom ik wat Ghanese kennissen tegen en op stage kunnen mijn ouders kennis maken met mijn collegaᷰs en de Ghanese manier van Fysiotherapie. Samen met Ellis & Samuel lunchen we in de ziekenhuiskantine.
Daarna gaan we met Ellis naar de woensdagmarkt en wordt het een relaxte Ghanese middag. Chillen en bijkletsen. Mijn moeder & ik maken Nl spaghetti en dat smikkelen we met zijn vieren op. Dit x geen toetje.
Na de afwas wordt het nog een gezellige avond met veel gekletes en pepernoten:D.
Oh buurvrouwen, tantes, opa en omaᷰs en ofcourse Linda thanks voor alle leuke kaarten en lekkernijen. Hoop dat ik, qua omvang, over 2 maanden nog in 1 vliegtuigstoel pas:D.

Dag 2: Vandaag neem ik mijn ouders mee naar de stad en de fair trade markt. We krijgen een ontbijtje, oats met watermeloen, vooral mijn moeder geniet hiervan (A)--> morgen maar weer gewoon erwtensoep?
Met een gevulde maag lopen we richting het Jubilee Park waar een typische Afrikaanse markt is. Daar kopen we leuke souvenirs:D.
Tuurlijk gaan we naar de Melcom, voor 1x, want het is een vreselijke winkel die je wel even gezien moet hebben. Met een fan-milk ijsje en brood in de hand gaan we met de taxi naar huis. Daar eten we cup-a souop met brood & banaan. Waarna we s middags naar Hannukah gaan om Eileen NL kaas & hagelslag te brengen. Na de thee krijgen we een rondleiding over het terrein en heeft mijn vader meteen al twee nieuwe zoontjes. Ook geven we de kinderkleren en dan gaan we naar huis vor het helemaal donker is.
Bij swift halen we rijst, die we thuis oppeuzelen en op de kamer genieten we van een wiener melange. Op tijd nar bed, want morgen traveltime.

Half 7, na een vermoeiende nacht, ik was zo misselijk van die overheerlijke pepernoten, duik ik onder de douche. We ontbijten gezellig met Ellis, die na he ontbijtje met migraine weer haar bedje induikt.
Vandaag nemen we de taxi naar de stad en dan de trotro too Techiman. Deze is snel gevonden en voor 2,5 cedie per persoon scheurt de trotro ons in 1,5 uur naar Techiman, door het mooie landschap en we passeren ook de schattige lemen huisjes.
Dan gaan we naar Nkoranza. We hebben super aardige trotro medereizigers dus we komen er wel. Het is fijn dat ik hier al een x ben geweest en ik leid mijn ouders zo naar het Hand & Hand project. Liesbeth, verzorgster van 3 gehandicapten, geeft ons een rondleiding. Zij werkt hier 24/7 en heeft al werkende ervaring opgedaan. Mijn ouders kopen zelfgemaakte etuitjes en een leuke armband. dan ontmoette we 3 NL verloskundige studenten onder een frisje. Zij verblijven voor een stage 5 weken in Ghana. Heerlijk om in het NL bij te kletsen. We wandelen naar het station en beginnen weer met de terugreis.
Half 5 zijn we in Sunyani, met booschappen en een stuk verse cocos, wandelen we naar huis.
Thuis maken we een omeletje en mijn ouders proberen een typisch Ghanees gerecht...bakbanaan met groene bladen saus (HIHI). Na de lange reis volgt een korte avond.

Zaterdag is een rustdag, door de hondenbeet heb ik echter heel slecht geslapen en wordt het voor mij geen uitslapen. Wel een heerlijke dag. Samen wassen, ontbijten en een NL bakje koffie om half 11. In de super hete zon lopen we naar de stad. We halen lunch en een kalippo=koud pakje drinken, waarna we terugwandelen en brood met cake lunchen. Als mam haar blog geschreven heeft, lopen we naar het Eusbett waar we pizza eten. Oeh zo lekker. Daarna skypen we met Ran & Rachel. Helas doet het geluid het net goed en wordt het meer chatten.
Na een super leuke avond doen we een koppie warme chocolademelk en een foto-avondje.

Zondag 25-11-12: Vroeg op en na een fruitig ontbijtje van Kingsley gaan we naar de Kintampo waterfalls. De reis is zo mooi. De eerste trotro is erg luxe, pap zit gesandwicht naast een lieve Ghanese jongen. tijdens het tanken loopt hij mank en na de tweede stop gaan mam en ik op de sandwich bank zitten. Onze schouders zijn iets smaller, dus na 2,5 uur voelen we ons nog fit. We nemen de taxi naar de Kintampo waterfalls en na de entree price te hebben betaald, nou jah die 2 schatten van ouders, lopen we met zijn 3-en naar binnen. We gaan op eigen gelegenheid en dat is zo fijn. Er zijn 3 stages en de derde is super spectaculair, waar we dan ook uitgebreid relaxen en een photoshoot maken. Ook laten we door de fotograaf twee fotoᷰs maken, die direct worden uitgeprint (nice:p). Mijn fotoalbum van mijn zussen raakt al aardig vol en ook de kaarten van Linda, fam. Bakker en Metzelaar zijn ingeplakt. En de kraskalender van de fam. Smit hangt op mijn kamer.
Rond de middag (3 uur) gaan we met kalippo & cookies op weg naar Sunyani. De trotro rijdt niet zo lekker en we zijn blij als we naar huis wandelen en halverwege een magnum bij het Eusbett kopen.
Thuis maken we een omeletje met pasta en s avonds wordt ik verwend met cadeaus uit NL. Super bedankt allemaal! Als ik een dipje heb doet het wonderen. En het is zo fijn te weten dat uit het oog niet uit het hart is.
Alle NL lekkernijen (pepernoten, drop) worden met liefde opgegeten...zal ze wel delen hoor!! Oh en de kraskalender telt precies af tot de 31e: De komst van Rachel!!!