Elections and a weekend Kumasi bij Emmanuel

s Zondagochtend uitgeslapen maar met een colder feeling dan gister wordt ik om half 9 wakker. Na het ontbijtje volgt een belangrijk moment, na 4 weken is ons licht gemaakt (dan niet wetende dat de volgende dag het douchelicht het alweer begeeft), in de badkamer. Dit betekent ook schone voetjes na een avonddouche. Ik heb besloten vandaag Sunyani nog beter te verkennen en maak een wandeltour van 2 uur. Thuis fijn mijn kerstkaarten afschrijven en op naar het Eusbett. Na een uur internetten bestellen Ellis & ik alvast eten, want dan kunnen we optijd op huis aan.
Heel toevallig kom ik ook de 3 verloskundige-stagiaires tegen die ik met mijn ouders bij het hand-in-hand project heb ontmoet.
Na de sandwic met patat, de volunteers van Hannukah te hebben gesproken en op de regenbui te hebben gewacht, duik ik half 9 grieperig onder de wol.

Maandag 3 december blijf ik thuis met een NL griepje. Slapen doet mij goed en half 2, wordt ik met een veel beter gevoel wakker. Niet veel later komt Ellis met een fruittas vol sinaasappels en bananen.
Gelukkig heeft ze de presentatie donderdag en kan ik hem nog bewonderen.
Na een middagdutje maakt Ellis een lekkere omelet, broodje erbij, ananas toe en we zijn weer verzadigd.
In de middag heb ik al mijn kaarten afgeschreven en na een avondtheetje ga ik al weer vroeg slapen.

Dinsdagochtend sta ik met goede moed op maar na mijn douche, was gedaan te hbben en te hebben ontbeten duik ik opnieuw mijn bed in.
Rond 3 uur komen Ellis, Eileen en Afia (kindje uit het Hannukah weeshuis) even langs. Ze hebben gezwommen bij het Eusbett. en omdat ik er niet bij kon zijn hebben ze een choco-cornetto voor mij meegenomen.
Ellis eet bij Hannukah en ik besluit het rustig aan te doen. Ik maak verse tomatensoep en Kingsley schuift ook gezellig aan. Ik ben wel een beetje geirriteerd als ik in mijn eentje alle afwas moet doen en mr. de manager met zijn voeten op de bank ligt.
Ik voel me al niet op en top, dus zo snel mogelijk naar bed sounds good.

5 december, echt beter gaat het niet maar de wandeling naar stage, na een goed ontbijt, overleef ik. Dat zegt genoeg. wel kan ik niet alle patienten met enthoussiasme doen en af en toe hang ik even bij te tanken. Grappig veel patienten van woensdag komen ook op maandag en ze vragen waar ik was maandag. Na 11-en is het weer zo rustig en ga ik naar mijn mother-in-law in de dressroom.
Daarna eet ik wat rijst met Ellis in de kantine. Tot 2 uur voer ik eigenlijk niet zo veel uit en dan ga ik eindelijk mijn kaarten posten. Internetten bij het Eusbett en op naar huis(me ko efie). Daar wil ik mijn bedje induiken, maar Ellis & Shariphine zijn zo gezellig Ghanees aan het koken dat ik meedoe. Groundnutsoup, Tomatostew en voor die avond redred met koko= bonen in een zelfgemaakte saus met gefrituurde plantains. Super lekker, maar machtig. Nadat we Shariphine op de taxi hebben gezet, blijkt de manager dronken. Het is dan 21.00 uur en hij reageert zo weird dat we fijn onze deuren allemaal sluiten. In Nl kost het je baan, maar hier het vertrouwen van je gasten.

Donderdag 6 december. Wandelend naar stage en onderweg alvast cookjes halen bij mijn favo kraampje voor Eileen. Ik vier vanavond namelijk sint met Ellis & Eileen. Aangezien Eileen een week gaat vasten met de vrijwilligers heb ik een Afrika tas gekocht. Na stage ga ik naar town om deze te vullen met fried plantains, cake, sinaasappels, drop, pepernoten en de cookies.
I.v.m. de elections zijn er nog minder mensen dan normaal. Gelukkig kan ik een schouderonderzoek doen bij een patient met een humerusfractuur. Hij heeft een traditioneel healing proces ondergaan (Dit houdt in met bladeren & kruiden) naar mijn idee is zijn bot verkeerd gegroeid, maar dat zie ik volgende week op de rontgen.
Half 1 ga ik al naar town voor al mijn inkopen + nog meer kerstkaarten, zo leuk (A). Daarna op naar Sally Afrika. Hier wi ik een leuke lapppen rok kopen. Daar aangekomen zie ik Ellis, Eileen en Sophie druk bezig met inkopen. De rok kan ik woensdag komen bekijken. Zo ga ik verder met inkopen en eindig ik thuis.
Een rustige middag: rijm schrijven, kerstkaarten en douchen. Dan loop ik Eileen tegemoet. We eten ananas met indomie (gekocht voor het guesthouse). Dan is het avondje gekomen. NL speculaasbrokken, pepernoten en een chocoladereep. We kletsen wat af en dan worden Ellis, Eileen en ik erg verwend. Ellis heeft een mooie rijm geschreven die doet mij goed. Verder krijg ik een afrikaanse portemonnee en een beeldje. Hẽ van Sally Afrika! En van Eileen krijg ik nog een leuke djembe-sleutelhanger. Oh 22.15, dat betekent op zoek naar een taxi voor Eileen. Deze rijden helaas niet frequent.

Vrijdagochtend zien we elkaar al weer met hardlopen. Na 3 weken ga ik weer eens na alle gebeurtenissen en door mijn drukke bezigheden bij de aerobics. Nu gaan wij fijn 10x150 meter versnellen op een rustig weggetje. Nou jah, tot ik het woord rustig uitspreek, want dan wordt het erg druk.
Half 8 brengt Eileen mij thuis (rennend). Ik doe mijn was, ga douchen, rommel mijn kamer schoon en dan eten met Ellis. Praten de spanning uit, vooral Ellis (ik houd mijn mond ofcourse), tussen Kingsley & de houding naar ons.
Om 12 uur ga ik toch even naar Hannukah. Benieuwd naar de nieuwe vrijwilligers en ik wil graag het snoezelen meemaken. Het voelt zo heerlijk om bij Hannukah te zijn, die warmte. Ik mag gezellig meelunchen. Ik klets zolang met Shanti & Eileen dat al met al ik pas om 17.15 thuis ben. Shanti komt uit Aᷰdam en nodigt zowel mij als Eileen uit om op bezoek te komen.
Ellis is al bij het Eusbett, maar heeft de milo-key meegenomen. Ze komt snel naar huis en dan kan ook ik naar binnen. Dan ga ik met een rotgevoel naar het Eusbett, omdat we eigenlijk samen zouden gaan. Ik neem fried rice mee en als ik dit opeet, komt Ben net langs. We praten gezellig en dan duik ik onder de douche. Nog een kopske thee van Lin en dan schrijven. Morgen vroeg op om mijn spullen te pakken voor Kumasi.

Al vroeg in de mist worden we gedropt bij de metro mass bus. Voor 3,5 kopen we een kaartje en we halen een egg-sandwich voor in de bus. Al snel vult de bus en rond 9 uur vertrekken we.
De jongen naast mij herkent mij uit Sunyani, hij woont in de buurt van Hannukah. Helaas ben ik niet zo spraakzaam en slaap ik het grootste deel van de reis. Hij helpt ons wel met een trotro naar de technische universiteit. En daar vinden we na veel gezoek een 30-jarige Ghanese timmerman, Emmanuel.
Dankzij de NL fysio Truus heeft hij een werkplaats kunnen bouwen met daarboven een mooi huis. En...wij zijn de 1e NL gasten. Met zijn vrouw, Regina en dochtertje Truus (van 9 mnd) woont Emmanuel nu 3 maanden in hun droomhuis.
We worden hartelijk ontvangen en krijgen meteen een uitgebreide lunch. Daarna geeft Emmanuel ons een rondleiding door Kumasi: het hospital, het art-center en de zoo worden allemaal bezocht. Vooral de apen zijn super leuk, die dansen en vader aap maakt constant radslagen.
Na de zoo nemen we de taxi huiswaarts. Regina heeft spaghetti voor ons gekookt. Ik vind het jammer dat ze niet mee eet, maar dat is vast de cultuur. Zelfs afwassen is niet mogelijk, ze zegt mij dat ik morgen mag helpen.
Een appeltje toe en ondertussen showt Emmanuel ons de film van de bouwgeschiedenis, van het droomhuis. Van zandkuil tot werkplaats met daarboven als het ware het appartement. De inrichting is ook erg gezellig, met zelfgemaakte meubels (bedden, banken en mooie houten plafonds). Het is echt onwijs leuk om te zien, maar helaas na alle avonturen van vandaag, wordt het voor mij vroeg slapen.

Zondagochtend gaan we met zijn vijven naar de methodistische kerk, na een overheerlijke egg-sandwich. De sfeer in de kerk is erg gezellig, dit keer geen geschreeuw, maar een jong swingend koor. Helaas moeten ook hier de nieuwkomers gaan staan en zijn Ellis en ik als blanke de gelukkige. Het is voor 2 minuten, maar al die aandacht is niets voor mij
Na fijn geskyped te hebben met de NL Truus (de oprichtster van de stage), red-red gegeten te hebben = de bonen met tomatensaus en gefrituurde banaan en uitgebreid te hebben bedankt, nemen we de trotro naar abepro junction en dan de 2e metro-mass bus naar Kumasi. De 1e is helaas net vol. De 3 uur durende reis gaat voorspoedig. Na een opfrissende douche zitten we half 6 al te internetten in het Eusbett. Met de vrijwilligers van Hannukah & Marriet eten we gezellig bij het Eusbett.
Shantie, een van de nieuwe vrijwilligsters trakteert op een overheerlijk ijsje.
Marriet zet Ellis, Eileen en mij af bij het hostel. Eileen slaapt vanacht ook in het guesthouse, omdat ze morgen een dagje gaat proeven van het leven als een Ghanese fysiotherapeut.