En toen was er nog maar 1 obruni

Maandagochten 7.45 uur na een gezamelijk ontbijtje lopen Eileen & ik richting stage. Half 9 worden we hartelijk ontvangen op stage door de Ghanese collegaᷰs. Ik geef Eileen een rondleiding en al snel komt de eerste patient. Een man met schouderklachten, nou jah klachten tussen de schouderbladen. Elke patient die we behandelen introduceer ik en dan gaan we samen verder met de treatment. Van 12.00u-13.30u doen we de theorie, de coachings-opdracht.
Daarna gaan we richting town om te pinnen, groenten te halen en mijn rokje naar de dressmaker te brengen (de naad is een beetje losgelaten). 4 uur hebben we een late lunch en dan breng ik Eileen richting Hannukah.
Net voordat ik ga aerobicsen komen Ellis en haar moeder thuis. Ik wordt meteen verwend met een sinterklaas surprise-ei en de verbandtrommel van mijn moeder.
Op naar aerobics. Daarna rijst met groenten maken en als ik ga eten is Samuel er ook gezellig om kennis te maken met Detti, de moeder van Ellis.
Als hij weg is, duik ik onder de douche maar 22.30 uur zit mijn dag erop. Hopelijk heeft Rachel haarzelf overdonderd met de praktijktoets schuren (als podotherapeut in opleiding).

Dinsdag 11-12-12: Samuel onze stagebegeleider is vandaag on rout. So no supervising. Het is echt te rustig, hopelijk is het nog steeds i.v.m. de elections. Ik zie een paar voor mij nieuwe patienten en behandel een vrouw met overgewicht. ze vereist veel energie, maar dat is leuk. Telkens als ik even bezig ben met een andere patient en vanuit mijn ooghoeken kijk dan is ze aan het uitrusten. Uiteindelijk krijg ik haar op de crosstrainer en lukt het de trappers rond te laten gaan (dan staat wel het zweet bij mij op de rug).
Optijd ga ik naar town om 2 kerstkaarten te posten. Vervolgens loop ik naar het Eusbett voor een check-up van mijn mail. Dan naar huis en mijn coach-verslag verder typen. Om 17.15 lopen Eileen & ik naar de aerobics. Een andere leraar hebben we dit keer en dat gaat er pittig aan toe. Thuis cook ik, als Eileen alvast gaat douchen. Ik maak kikkererwtenpilaf. Dan doet Eileen de afwas en mag ik douchen. Waarna we samen nog een koppie thee doen, voordat ik Eileen naar de taxi breng.

Woensdag (12-12-12) Ik houd elke dag mijn diary bij en zie tot mijn verbazing dat ik de hele woensdag heb geskipt (maar dat plakken we er gewoon even tussen).
Het was woensdag een benauwde ochtend. Op stage waren er weinig patienten en al snel zat ik in de studieboeken. Gelukkig was Felix mijn enthoussiaste CVA-patient wel aanwezig en kon ik toch mijn creativiteit toepassen.
Om 13.00uur loop ik richting town om Eileen te meeten, waarna we samen naar de woensdagmarkt gaan om een mooie stof voor Eileen haar jumpsuit uit te kiezen. Al snel vinden we een typische Ghanese stof. Ik twijfel of ik ook nog een goede broek laat maken. maar doe het toch niet. Dan gaan we op naar de taylor in town om de wensen voor Eileen haar jumpsuit aan de taylor te vertellen.
Dan naar Gladice en na 5 Ghanese minuten komt ze aan met mijn lappenrokje, ik ben mijzelf aan het verwennen en doe er ook een paar oorbellen bij, gemaakt van plantain (bakbanaan) bladeren.
We nemen een taxi naar Hannukah, waar de kinderen net aan het avondeten zijn.
Moses geeft om 18.00 uur een kerkdienst, omdat de vrijwilligers een week vasten. Ze eindigen met warme choco & brood. Vervolgens het avondmaal: rice ball, satesaus en salade. Het is weer erg gezellig en met plezier doe ik ook mee met de afwas.
Zack de taxidrijver brengt mijj weer veilig thuis. Ik moet nog wel even douchen, want de droogte heeft het bruine zand doen opwaaien. Het kleurt wel leuk, maar toch ga ik liever wit gewassen mijn bed in.

Donderdagochtend is het een mistige ochtend. Aan het eind van mijn ochtendwandeling is het bewolkt en benauwd weer. Gelukkig kan ik even uitzweten, omdat het nog rustig is. Ik behandel andere patienten dan een normale donderdag. Set, de CVA-patient en vriend van Moses & Marriet is er wel. Vandaag oefenen we voor het eerst traplopen en hij brengt het er best goed vanaf. 11.00 uur is het rustig en loop ik over naar de pediatrics. Hier zijn Ellis & Detti bezig met babyᷰs en peuters. Bijna allemaal met een hersenverlamming. Ik ben net optijd, want het is het laatste patientje voor vandaag die ik nog mooi even kan observeren.
Na de lunch doet Ellis een interactieve presentatie over nek & schouderklachten. Iedereen doet enthoussiast mee en daarna volgen de stroopwafels en cadeaus: gekleurde cirkels om het looppatroon van de CVA patient te verbeteren en klei voor de hand-functie.
Na de stagedag ga ik op naar het Eusbett. Mijn batterij van de tablet is bijna leeg. De computers openen mijn mail niet, dus ik ga toch weer over op de tablet.
In het guesthouse onderhandel ik over de huur. Door een miscommunicatie moet ik ineens meer betalen. Ik had het ook meteen zwart op wit moeten laten zetten.
Na de aerobics bak ik een omelet en dan komen mijn vertrouwde gasten van het gezondheidsproject binnen.
Na het geklets, duik ik onder de douche en met een warme chocomel maak ik er een relaxte avond van.

Vrijdag 14-12-12: Happy birthday Rachelle!!!
De verjaardag van mijn grote zus en laatste stagedag van Ellis. Oververhit kom ik aan op stage. Tot mijn verbazing is het weer erg rustig. Ik behandel opnieuw een vrouwelijke patient met een frozen shoulder. Lastig, van haar krijg ik echt geen hoogte. Als ze pijn heeft gaat ze lachen en nee schudden betekent jah.
Ook gebruik ik de door Detti meegebrachte klei bij een CVA-patient die het echt heel leuk vind om hier mee bezig te zijn.
Na drie weken krijg ik mijn beoordelingsformulier voor mijn presentatie terug en ik krijg meteen mijn eindbeoordeling met Ellis...een mooie 7,5. Detti geeft nog een presentatie over oefentherapie, maar dan is het 14.00 en gaat het eindsignaal voor Ellis.
Als afsluiting krijgen Detti en Ellis een mooie Afrikaanse jurk, ook ik krijg mijn bedankje alvast in ontvangst (Een lange geel/oranje jurk met gepofte mouwen en echt lang tot aan de enkelknobbel:P).
Back to reality, want voor mij zijn er nog 8 stagedagen te gaan. Ik ga op naar town om de huur te betalen en naar de dressmaker. Helaas mijn kleren zijn nog niet gerepareerd wel kan ik gezellig met ellis & haar moeder bijkletsen.
Thuis bel ik meteen mijn jarige zus. Daarna douchen en gezellig eten met ben. Zijn verwachtingen zijn echter iets anders, hij is echt verliefd...Dan vind ik het tijd om op te stappen.
Ellis is blij dat ik er ben, want ze maakte zich zorgen, omdat mijn telefoon verbinding niet werkte.
Het was een vreemde date, volgende keer regel ik het restaurantje :D.

Zaterdagochtend draai ik mij liever nog even om, maar ik ga gezellig met Eileen hardlopen dus ik spring op uit mijn bed. Het valt mij nog mee hoe de benen voelen, maar Eileen bijhouden is voor slome Roan niet te doen.
Bij het guesthouse nemen we afscheid, maar morgen ga ik bij Hannukah eten en zien we elkaar weer.
Ik ben al uitgewassen en gedoucht als ik een ontbijtje neem met Ellis & haar moeder. Daarna loop ik naar het Eusbett voor wat kopietjes en dan kom ik net de drie verloskundige stagiaires uit Groningen tegen die een weekend in het Eusbett verblijven. Altijd leuk om in het nederlands bij te kletsen. Thuis ben ik bezig met mijn verslag tot de fried rice lunch met groundnut soup (vorige week zelf gemaakt). Shariphine komt ook nog even buurten, voordat ze naar Kumasi gaat en Ellis niet meer ziet.
Het is al 15.45 uur als ik naar town ga om bij de taylor mijn broek & rok weer op te halen. Na het gepast te hebben, betaal ik en meet ik Ellis en haar moeder bij Gladice. Ze doen bij haar de laatste souvenir inkopen (in Sunyani). Met een flinke vaart loop ik naar huis om mij om te kleden en dan een taxi naar het Eusbett te nemen. Ik dineer met Ellis & Detti en neem ook een lekkere cornetto toe. Dan is het voor hun tijd om in te pakken en schrijf ik nog wat kladmailtjes.

16 december: Al vroeg sta ik zondagochtend onder de douche om Detti & Ellis uit te zwaaien. Ik wandel naar town en eet een egg-sandwich, terwijl ik wacht o phet vertrek van de bus. Ik ben ruim op tijd & loop nog even de bus in voor een afscheidsknuffel.
Best raar, met zijn 2-en de stage beginnen en toen was er nog maar 1 obruni.
Op mijn kamertje ga ik even hard aan de bak voor mijn verslag. Vervolgens op naar het Eusbett voor het internet. Al snel zie ik de groningse verloskundige en kan ik nog even in het nederlands bijkletsen. Thuis maak ik een tosti, Ellis heeft namelijk wat kaas achtergelaten. Ook heb ik er een soort brinta bij.
Ik ga nog wat reserveringen maken voor de reis met mijn zus en boek alvast het Mole motel bij het mole national park. Toch nog even aan mijn verslag en dan op naar Hannukah.
Ik kan mooi even helpen met pakjes drinken van een rietje voorzien. Na een korte prayer gaan we aan tafel. Shantie, de vrijwilligster, heeft onwijs haar best gedaan en dat is te proeven ook. Boontjes, koolsalade, sla, gekruid brood, noodles, gefrituurde bananen, rijst...Super lekker!
Daarna ga ik naar prayers, best heftig om te zien hoe Moses mensen in trance brengt om al het kwaad eruit te halen.
Het is al 23.00, als ik na afscheid te hebben genomen van Eileen, door Moses & Marriet voor de deur wordt afgezet.