Van de city Accra naar Sunyani

Zondag 14-10-12: Zondagmorgen ik heb al helemaal rust met het idee hier iedergeval te blijven. Ik heb goed geslapen in mijn stapelbed. Ellis heeft het er moeilijker mee, dat zelfde gevoel als vijf weken geleden (eenzaamheid) is sterk aanwezig. Ik weet heel goed wat ze bedoelt, we moeten weer opnieuw opstarten. Na een goed gesprek, loop ik een klein stukje hard en haal ik bananen & brood die we op ons balkon opeten. Vanmiddag komt Samuel en dan zal Ellis ook even haar hart bij hem luchten. Hopelijk doet dat haar en de situatie goed.
Zo lekker relaxt gedoucht, dat is lang geleden en daarna opgeruimd. Fijn dat ik mijn spullen al had uitgepakt. Kunnen we gezellig samen buiten in de zon lezen en Ellis haar tweede boek uitlezen. Ik doe nog een verkenningsrondje en ben rond kwart voor 1 met water terug. We eten een lot of cookies en kijken What your expect when your expecting (Loes & Car deze kijken we in feb. together:p). Om half 3 komt Samuel ons ophalen en gaan we eerst lunchen bij Gyamfi. Heerlijke lunch ook al zit ik helemaal vol na de cookies. We vervolgen onze weg naar een aan huis patient van 80 jaar, die 6 weken geleden een femurfractuur had. Het was een hele ervaring een echte Ghanese familie, leuke huisinrichting en ze waren heel gastvrij. We deden wat oefeningen met de vrouw en oefende met staan (ook lichtjes op haar gebroken been). Daarna gingen we naar de baas van Joe&Carla Fysioclinic. Een huge huis met 8 autos, we gingen buiten zitten en deden netjes onze slippers uit dat is traditie. Tot slot hebben we nog een hostel en guesthouse bekeken, waarna we na het bezoek aan Nswam 6 weken willen blijven. Dan hebben we een keuken en een woonkamer. Alleen het guesthouse (executive) is best luxe in mijn ogen. Wel is het perfect voor mijjn ouders. We gaan er nog over nadenken en vergelijken met andere verblijfmogelijkheden.
Samuel zal ons misschien wel lastige meiden vinden maar ik wil dat Ellis zich ook happy voelt en als ze dat meer in een guesthouse heeft, dan is dat een optie om samen de stage te volbrengen.
Een leuke dag! We kijken nog een serie & dan to bed, want morgen onze 1e stagedag.

Maandag 15-10-12: Maandagochtend, spannend onze 1e dag voor stage in het regional hospital. Tussen 7.45 en 8.00 komt Samuel ons ophalen, dus netjes optijd staan Ellis & ik op de afgesproken plek. Niet veel later dan 8 uur komt Samuel met zijn dochter en gaan we eerst haar bij school afzetten en dan naar het regional hospital. We worden geintroduceerd aan de staff samen met twee Ghanese meiden Shariphive & Louise die hun intern doen in het hospital. zij zullen een jaar stage lopen en zijn al afgestudeerde fysiotherapeuten De staff is erg aardig en van hierarchie geen sprake. samuel is erg druk en hij brengt ons naar de administratie waarna we hem niet meer zien. Humphrey, een fysio die eigenlijk onze stagebegeleider bij de private clinic zou zijn is ook werkzaam in het hospital. Hij doet een lot of assesments en wij mogen daarbij helpen. Zodoende zijn wij bij de intake gesprekken aanwezig en mogen wij allebei assisteren bij een schouder-, rug- en cva-onderzoek. Het klinkt veel en dat is het ook voor wat we tot nu toe hebben gedaan maar het onderzoek vind ik erg oppervlakkig. Ik ben ook nooit tevreden. Neeh, dat is not me maar een bicepspeesontsteking was het naar mijn idee echt niet.
Om 1 uur zijn alle patienten geweest en gaan wij naar de kantine. We betalen maar het eten blijkt op te zijn, dus haal ik wat bij een lokaal barretje, Jollof rice, smaakt goed! Dan gaan we met Samuel, louise en Shariphive naar een huis voor de meiden kijken. De interns krijgen namelijk onderdak geregeld vanuit het ziekenhuis. Het huis is supergroot, maar ongemeubileerd en afgelegen. Dus we gaan op naar de supermarkt. Samuel heeft heel veel haast, Ellis & ik kopen alleen schoonmaakmiddelen en willen dan (na het afrekenen de winkel uitlopen). Echter moet je na het betalen je bonnetje laten controleren (okey:p). We gaan met de taxi naar Shariphives huis. Hier wilde Samuel ons eerst ook laten verblijven, het is een gratis huis maar in zijn ogen niet veilig genoeg. Er is geen afgesloten muur omheen. Toch zijn we benieuwd naar het huis direct naast de private clinic. En het is ook leuk om wat sociale contaccten te hebben met je collegas. We nemen een taxi terug en ik ga dan nog even hardlopen, waarna Georgina (een 19-jarige moeder), mij helpt met eten kopen. Thuis eet ik wat, was mijn kleren in de schoongemaakte wasbak en duik lekker onder de douche. De dongel die Ellis heeft gekocht blijkt niet op mijn tablet te werken. Ik moet hoognodig op zoek naar een andere internetoptie.

Dinsdag 16-10-12: Dat komt niet vaak voor dat ik slecht slaap. Ik was me zorgen aan het maken over het internet en het huisje. Ellis kan zich niet goed settelen in dit hostel en ziet het wel zitten om in het gratis huis te verblijven. Echter betekent dat opnieuw inpakken, settelen en 1,5 week daar verblijven, waarna we weer verder trekken naar Nswam. -Hakuna Matata....heb geen zorgen, zorg maar dat je geniet.-
Half 9 brengt samuel ons weer netjes bij het hospital, morgen gaan we met de bus. We leggen Samuel ons hostel/huis probleem uit. hij reageert bozig en dat begrijp ik, hij heeft het hostel voor ons geregeld. We moeten het accepteren, maar dat lijkt alsof ik mijn zin doordrijf aangezien ik liever blijf en Ellis het liefst in het gratis huis naast de clinic intrekt voor de komende 1,5 week. We praten het goed uit en spreken af dat we vanmiddag na het bekijken van de room besluiten wat we doen.
Nu aan het werk. De directeur heeft het te druk maar we mogen gewoon aan de slag gaan:D. Ik loop vandaag mee met shariphive. Erg leuk om samen fysiotherapeutisch te overleggen over de behandeling van de patienten Zo zien we een man met beiderzijdse vergroeiing van de flexorpezen van de hand. Ook leer ik van haar hoe de waks te gebruiken, die de doorbloeding stimuleerd. Verder zie ik een man die een CVA heeft gehad en een jong meisje met cerbral palsy.
Echter om 12 uur zijn we al klaar, we halen wat eten bij de kantine. Al het personeel zit te gamen op de laptop, of onderuitgezakt in de stoel totdat het 14.00 is en iedereen weggaat.
Opnieuw gaan we met Shariphive mee. We bezoeken (Ellis & ik) een paar guesthouses en ontmoeten een amerikaanse vrouw die al 5 jaar in ghana woont. Zo komen we ook in contact met moses de man van Marriet, van het weeshuis (Hannukah). En voor we het weten, zegt hij isschien een kamer voor ons te hebben voor zes weken. Een dag kan raar lopen. De sleutel van het huis, wat we gingen bekijken is bij iemand anders. Uiteindelijk besluiten we voor de komende 1,5 week in het hostel te blijven. We lopen naar het hostel, yeah some exercizes.
Ik leen Ellis haar laptop en kan even wat mailtjes sturen. Dan schrijf ik buiten in mijn dagboek en kom ik allerlei hostelgenoten tegen :D. 18.15 het is donker, dus ik ga toch maar naar binnen. Ellis en ik lopen dan samen naar het executive guesthouse om voor mijn ouders een kamer te reserveren. En voor ons reserveren we o.v.b. ook een kamer voor 6 weken. Met appels en frisdrank gaan we uiteten. Na een goed gevuld bord met rijst haal ik nog wat brood... Ellis gaat ondertussen naar het hostel om te skypen. Hopelijk kan ik binnenkort ook weer skypen met mijn tablet.
Ik zoek nog wat informatie over handaandoeningen op mijn usb en slaap al om half 10.

Woensdag 17-10-12: Zo kwart over zes, eerst fijn douchen. Ben een beetje traag, maar ook Ellis kan nog even rustig douchen. Ik smeer mijn broodjes en ga by pied naar stage. Heerlijk weer en na 40 minuten kom ik tegelijk met Ellis (die de ziekenhuisstaff bus heeft genomen) aan. Samuel is trots op het feit dat we zelf de weg hebben gevonden. Hihi best schattig.
Vandaag begin ik samen met Shariphine in de gym. Al snel ben ik alleen, maar als ik iemands file pak schiet Humphrey mij te hulp. Hij helpt mij de file te ontcijfeeren & ik kan verdergaan met het behandelen van de patient. Ik zie vandaag veel patienten. Zo ook een jongen met een drop foot, omdat zijn zenuw in zijn onderbeen is uitgevallen. Normaal krijgt deze jongen elektrotherapie, maar Humphrey is een vooruitstrevende fysio en gaat liever voor actieve oefentherapie. Ik sta achter hem en neem halverwege de behandeling over.
Als ik om half 1 met Clements ga eten, hebben de andere stagiaires al pauze gehad. ellis & ik gaan vandaag rond half 2 weg, zodat we optijd bij de immigratiedienst zijn. We hebben zo onze connecties, mdaar dat maakt helemaal niet uit. Zonder goede brief, geen verlenging. Ik reis door naar town voor informatie voor internet op mijn tablet. Ik blijk een router aan te kunnen schaffen, maar 80 euro en dan elke keer credits kopen vind ik te veel. Ook de bank is out of money....morgen ga ik wel op zoek naar een internetcafe.
Thuis zijn Martin&Courage op bezoek. Gezellig, eindelijk hostelmates. Als ze weggaan besluit ik een rondje te gaan hardlopen. na 20 min ben ik alweer terug, ook al was het voor mijn gevoel een dik halfuur.
Ik zweet uit...niet te weinig en stap onder de douche als net het licht uitvalt. Maak mijn dineetje...broodje gezond, appel en een stuk cake. Wanneer ik bezig ben met een engels artikel lezen, bedenk ik dat mijn kleren op het balkon hangen. Door de plensbui zijn ze gewaait, maar gelukkig niet over het balkon. Het ligt springt aan, net voor bedtijd.

Donderdag 18-10-12: ...lekker lang blijven liggen en dan met een ontbijtje op pad naar het ziekenhuis. Humphrey bied me halverwege nog een lift aan, maar ik bedank.
Op stage kan ik meteen aan de slag. De 4e dag en het voelt nu al vertrouwd. De patient met artritis in de handen komt vandaag. Toch zie ik ook weer een hoop nieuwe patienten, als een jongetje met cerebral palsy en een jongetje met een femurfractuur. Om half 1 lopen Ellis & ik allebei naar de kantine waar we Waakye eten. Even later komt Shariphine ook. Na de lunch lopen we met Samuel naar de directeur om te vragen voor een brief aan de immigratiedienst. Deze is op reis, dus we moeten vanmiddag naar de administratie. Dat betekent dat we morgen pas opnieuw een aanvraag gaan doen en waarschijnlijk zonder paspoort op reis gaan naar Nswam. Samuel ziet hier het probleem niet van in. Komt goed, zegt hij. Maar dat zei hij ook, toen hij ons gister naar de immigratiedienst stuurde (zonder brief, iedergeval niet de goede) en dat leverde geen succes op. s Middags om kwart voor 5 is het hoofd van de administratie aanwezig. In de tussentijd ben ik eindelijk begonnen met mijn stageverslag. Het gesprek met de administrator is kort en hij zal morgen een brief hebben getikt.
Een lange dag, we nemen samen de taxi naar town. Ik pin geld en wijs Ellis de weg naar de taxi. Zelf ga ik naar een internetcafe om eindelijk een fotokaart voor mijn zusje haar birthday te maken. Helaas, het systeem is niet up to date genoeg om fotos up te loaden en kort erna valt de stroom uit.
Wandelend loop ik richting het hostel. Het is inmiddels al donker maar ik wil even mijn hoofd legen, voordat ik thuis ben. De plek went nog niet echt en ik voel mij afgesloten van thuis & friends nu het internet zo slecht is.
Vlakbij het hostel staat Samuel mij op te wachten. Hij heeft mij zien lopen en adviseert mij in het donker niet meer op pad te gaan. Dus voor zessen in het hostel. Ik respecteer zijn bezorgdheid, maar om nu elke avond voor zessen binnen te zitten...
Ik haal rijst voor het hostel en eet mijn cakeje van gister als toetje. Met de bucket van de buurvrouw doe ik de was & ten slotte stap ik ook zelf onder de douche.

Vrijdag 19-10-12: Vandaag zijn we 6 weken in ghana. Ik sta op, maak mijn ontbijtje en loop richting het ziekenhuis. Voor de bs arriveert ben ik in de gym en be ik een fysio:p. Het is al snel erg druk en er zijn niet veel fysios in de buurt. Hierdoor vliegt de tijd. sommige patienten heb ik al eerder gezien en dan is het makkelijker om te varieren in oefeningen. Tegen 12-en is de gym leeg en verlaat ik voor de lunch. Ondertussen heeft Ellis ook geluncht en de brief bij de adminstratie opgehaald. zodoende gaan we meteen op weg naar de immigratiedienst. De bisshop, werknemer van de immigratiedienst, wil graag een massage voor zijn zere rug. Wij adviseren echter dat hij moet gaan hardlopen. Hij is veleisend en wil ook een kopie van ons vliegticket. Zodoende lopen we naar het Eusbett hotel om daar een kopie te laten maken. Ik zie dat door ook een internetcafe is en keep dat in my mind. Terug bij de immigratiedienst geven we ons paspoort en betalen we. Ze snappen niet dat we een bewijs willen, dat we betaald hebben. Dus betaald en zonder bewijs worden we weggestuurd. Dinsdagmiddag kunnen we ons paspoort ophalen.
Ellis & ik moeten even afstand nemen van elkaar, omdat we te lang op elkaars lip zitten. Ik spreek met Shariphine af en wandel naar haar huis waar we gezellig kletsen en een spaanse film kijken. Ze brengt mij bij het hostel. Ik ben uitgenodigd door Georgina om bij haar te eten. Daarom koop ik een ananas en neem ik Ellis gezellig mee. Georgina haalt ons op bij de rotonde en we wandelen met zijn vieren (haar zoontje Benjamin is ook mee) naar haar huis. Oma, tante en twee zussen begroeten ons enthoussiast. Het is een groot huis, maar nergens is licht. Ze hebben speciaal voor ons fufu gemaakt (een deegbal van cassave, plantain & yam) met chickensoep. We eten met zijn tweeen, ik had verwacht met zijn allen maar Georgina komt er wel gezellig bij zitten.
Je wast eerst je rechterhand en eet met je vingers. Vervolgens gaan we naar de kamer van tante Gina. Zij maakt allerlei producten als: Salt chips, sugar & ginger cookies. We mogen proeven en krijgen ieder veel lekkernijen mee. Deze verkoopt ze aan shops in town.
We krijgen veel fotos te zien en verhalen te horen. Onwijs leuk en fijn om familie om je heen te hebben. Met een goed gevoel neem ik samen met Ellis de taxi terug (Het is namelijk 21.00 uur, dus lopen op straat wordt afgeraden).
Na deze leuke avond, ga ik nog even alle verhalen opschrijven. Dan komen Courage & Martin om 23.00 uur of we meegaan naar de club. Ik heb helemaal geen zin meer (Ellis was al niet van plan mee te gaan) maar we kletsen gezellig met zijn vieren tot half 1 en dan Zzzzzz.

Randy Congratulations to your 18th birthday!!! Voor het hardlopen moet ik echt even mijn zusje feliciteren. Dus half 9 sta ik in mijn sportoutfit buiten te bellen naar NL. Wat is Randy een pechvogel, middenvoetsbeentje gebroken met gym, baleh..net nu ze al was begonnen met de autorijlessen:S (komt goed schatje:D). Na het gesprek ren ik richting het Hannukah weeshuis en weer terug. Het is al super warm en thuis drink ik dan ook heel veel water. Onder Think like a men neem ik mijn ontbijtje. Daarna heb ik echt een douche nodig en was ik met de geleende emmer van Courage. Lekker een ochtendje rommelen en wat aan mijn verslag doen. Rond kwart voor twee lopen we naar Gerorgina & Benjamin. En samen wandelen we naar town. Ze laat ons de supermarkt zien waar haar tante haar lekkernijen verkoopt. Vervolgens gaan we op zoek naar fabrics. De stortbui verstoord onze plannen, maar niet veel later hebben ellis en ik allebei 2 stoffen. Echt lastig er is zoveel keus en wat past nou bij zon blanke huid?
We trakteren Georgina op een noodle lunch. Het is het wachten waard en dan gaan we op naar de dressmaker. Ik wil een bolerootje & een jurk laten maken. mijn maten worden opgenomen en we eten de lunch tijdens het zoeken naar een mooie modeljurk. De designer komt erg ervraen over dus ik laat mij verassen. Super spannend, 10 november mogen we het ophalen!
Rolijk vervolgen we onze weg naar huis en zeggen we nog even gedag tegen oma. We nemen afscheid en Georgina en de hele vriendengroep lopen nog een stukje met ons op.
Ik haal fruit bij mijn vast fruitkraam en kom iets later dan Ellis aan in het hostel. het is druk in onze kamer, het zusje van Georgina (Jacqueline) komt langs en dan komt Courage zijn nieuwe vriendin introduceren. Na een paar mislukte pogingen heb ik dan eindelijk een goede telefoonverbinding met mijn zus. Gelukkig is mijn moeder nu ook thuis van haar 1e stageweekenddienst. Mijn zusje heeft een leuke verjaardag gehad, we beloven te mailen en de verbinding is verbroken.
Ondertussen regent het hier keihard. De marktkraampjes schuilen onder het afdak van het hostel, dus Ellis en ik kunnen mooi rijst met een omelet, droog, bestellen. We eten ons diner op op onze kamer en dag ga ik lekker puzzelen.

Zondag 21-10-12: Kwart over zes, ook voor mij iets te vroeg voor een zondagochtend. met die ijskoude douche wordt ik wel wakker en kleed ik mij in mijjn kerkjurkje van de H&M. Zo lopen we naar Georgina. Waarna tante Gina, Georgina & Benjamin, Ellis en ik een taxi delen naar de kerk. Gina is koorlid en wij nemen plaats op een tuinstoel in de kerk. het begint met een verrhaal en dan komt een song. Gelukkig valt de microfoon van de hoofdzanger uit. Hij schreeuwt zo hard dat door de echo niet te horen is wat hij zegt. Er volgen leuke liedjes en iedereen danst en swingt. Tijdens de offer slaapt Benjamin in mijn armen en moeten Ellis en ik als nieuwkomers opstaan.
Na de mis maken we een foto en deze wordt meteen uitgeprint door de fotograaf, waarna tante voor ieder van ons een foto koopt.
We gaan met Georgina & Benjamin mee naar huis en eten daar ons meegebrachte ontbijtje van de markt: rijst, ei en bonen. Dan leert Georgina ons ijs maken. Doordeweeks verkoopt ze deze ijsjes bij de basischool achter hun huis. Na de ijsles gaan we op hostel aan. Ik wil gebruik maken van het internet en loop weer richting het Eusbett hotel. Daar aangekomen blijkt deze te zijn gesloten. Wel mag ik de wifi van Emanuel lenen, terwijl hij gaat lunchen. Na een half uur ben ik klaar en bedank ik hem uitgebreid.
Thuis in het hostel eet ik een broodje en ga ik verder met wat schoolopdrachten. Ik deo nog een ommetje naar Fiapri en dan lopen Ellis en ik samen naar het Eusbett hotel. Hier hebben we om half 7 met Eileen en nog 4 nederlandse en een duitse vrijwilligster van het Hannukah weeshuis afgesproken. Ook Moses de eigenaar eet gezellig mee. De sfeer is hardstikke leuk en na twee uur wachten hebben ook Eileen, Ellis en ik ons eten: Pizza!
Rond 21.00 uur scheidden onze wegen en nemen Ellis & ik de taxi terug naar ons hostel. binnenkort gaan we naar het Hannukah weeshuis:p.